Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Opnieuw uit de kast
Christophe is ‘Blind Getrouwd’ en deelt tweewekelijks zijn verhaal over het avontuur met een LGBTI+-bril op. Is blind trouwen voor holebi’s helemaal anders of net helemaal niet?
Deelname aan “Blind Getrouwd” brengt al voldoende opwinding met zich mee, het dan ook nog eens doen als onderdeel van het eerste homokoppel trekt werkelijk alle registers open. Het is opnieuw een beetje uit de kast komen: dezelfde vragen die iedere homo al eens gekregen heeft komen opnieuw bovendrijven. Maar nu gesteld door een breed publiek.
Representatie
Dat die vragen gesteld worden is helemaal oké. In zekere zin ben je daar wel op voorbereid. Het eerste holebikoppel trekt veel aandacht, net omdat in het verleden telkens gewezen werd op het ontbreken van holebi’s in het programma. Dus volgen de vragen automatisch. Uiteraard wil je door het wetenschappelijk experiment heel graag de man van jouw leven vinden, maar die representatie speelde ergens ook een rol. Je kan niet vier seizoenen lang aan de zijlijn schreeuwen om meer diversiteit en op het moment dat je zelf een bijdrage kan leveren doen alsof je neus bloedt. Ik ben overtuigd dat het zelfs in onze maatschappij vandaag nog altijd belangrijk is om in te breken, niet iedereen heeft een rolmodel in de nabije omgeving om zich een correct beeld te vormen van een holebirelatie. Laat staan dat veel Vlamingen al naar een huwelijksfeest van twee mannen of vrouwen konden gaan. Straks kan Vlaanderen dat op het kleine scherm volgen en is een homohuwelijk misschien een beetje ‘normaler’ geworden in de perceptie.
Man-vrouw
Ongetwijfeld een van de vragen die het vaakst gesteld wordt: wie is nu het mannetje en het vrouwtje? Zonder het huwelijk al gezien te hebben: geen van beiden zal het vrouwtje zijn. We zijn gewoon twee mannen die trouwen. Waar die vraag maar al te vaak naar verwijst is de voorkeurspositie die in bed ingenomen wordt binnen een homoseksuele relatie. Dat is dan wel weer een extra bevraging waard in de hele voorbereiding maar heeft eigenlijk niets te maken met het klassieke man-vrouw-rollenpatroon. Je vraagt aan een heterokoppel ook niet wie de meest actieve partij in bed is.
Zelf ben ik bottom. Dat is – zoals seksuoloog en expert van het programma Wim Slabbinck het graag uitdrukt – de “meer ontvangende partij”. Voor de experts was het een belangrijke extra om te noteren in vergelijking met de andere koppels. De vonk in bed zou niet echt kunnen overslaan als we hier niet compatibel bleken te zijn. Verder kregen we dezelfde vragen over geografische beperkingen en fysieke kenmerken van onze droompartner als al de rest. Zo anders lijkt het dus allemaal niet te moeten zijn.
Small world
De laatste week van een al stresserende periode – trouwen doe je niet zo vaak in een mensenleven – komt daar nog eens een extra angst boven op: de gedachte dat je het stadhuis binnen stapt en daar iemand treft die je kent. We kunnen er niet om heen: it’s a small world after all. Niet dat ik enkel en alleen terug te vinden ben in homobars of enkel ga dansen op holebifeestjes. Maar we gaan allemaal graag naar die veilige havens waar we niet bang moeten zijn om net iets te lang in die ene knapperd zijn ogen te kijken. Na verloop van tijd weet je welk vlees je in de kuip hebt en in mijn geval is die Gentse kuip ook niet zo uitgebreid. Je vertrouwt er op dat daar in de voorbereiding rekening mee gehouden wordt, ik ging er heel lang van uit dat ik zeker niet aan een Gentenaar zou gekoppeld worden. Antwerpen en Brussel dan? Maar ook daar ben je ondertussen al eens op een fuif beland en je kent daar dus ook wel wat mensen. Het zou toch niet zijn?
Nachtmerries en angstzweet. Dat die ene leuke Antwerpenaar die je een paar maand geleden op een fuif leerde kennen degene is waar je het ja-woord aan gaat geven. Of erger, dat die Brusselse ex van je beste vriend nu jouw match blijkt te zijn. Anderzijds, zouden we daar zo verschillend zijn van de heteroseksuele deelnemers van ‘Blind Getrouwd’? Ik geloof van niet, het hoort ongetwijfeld bij de stress van het laatste moment en het is onderdeel van het experiment waar je heel hard naar uitkijkt.
Tips
Als uitsmijter nog deze tips voor jouw volgende ontmoeting met een holebi.
- Vraag niet “wie is het mannetje en het vrouwtje?”. Het zijn twee mannen, of twee vrouwen. Of een andere genderidentiteit waarmee die persoon zich identificeert.
- Als een holebi uit de kast komt, roep dan niet extatisch “oooh, maar dan ken jij zeker ook X want die woont ook in Y!”. Het is een kleine wereld maar geen clubje waar alle leden elkaar kennen.
Maar verder staan vragen vrij. We zijn anders maar eigenlijk ook weer helemaal niet. Het zal misschien sommigen zelfs verbazen hoe ongelooflijk normaal we zijn. Maar dat kan je allemaal zelf ontdekken in ‘Blind Getrouwd’.
‘Blind Getrouwd, vanaf 16 februari Iedere zondag om 19u55 op VTM.
Eigen verslaggeving