Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
25 jaar evolutie bij jongerenvereniging Enig Verschil
De Antwerpse LGBT+ vereniging Enig Verschil kennen velen enkel van de jaarlijkse Homo Top 100. Ondanks de voortdurende evolutie van deze vereniging, zijn er nog twee andere vaste waarden: de caféavonden en de scholenwerking. Zou het kunnen dat we met een jongerenvereniging te maken hebben?
ZiZo sprak met drie personen die een belangrijke rol vervulden of nog vervullen voor Enig Verschil. Komende zaterdag vieren ze hun 25-jarig bestaan met een feestelijke receptie. Niet toevallig in Het Roze Huis interviewden we huidig voorzitter en coördinator Bjorn Grootjans, zijn voorganger als coördinator Stijn Van den Bergh en Seppe Geerts, die heel actief was voor Enig Verschil in de periode 2001-2008.
Van locatie naar locatie
Vanuit welke behoefte is Enig Verschil in 1993 opgericht?
Seppe: “In dezelfde periode zijn ook Verkeerd Geparkeerd en En/Of opgericht. Het was nog voor het internettijdperk en het was niet zo gemakkelijk om jonge mensen te ontmoeten. Met Enig Verschil zaten we in de kelder van De Groene Waterman. Dat klinkt wat groezelig, maar het was een bewuste keuze: mensen wilden een discrete plek waar ze zichzelf konden zijn”.
Stijn: “Nadien zijn we naar jeugdhuis Kavka gegaan. Daar had je meer een mix met het publiek van het jeugdhuis. Zij vonden dat zelf ook positief. Een paar jaar geleden gingen we toch weer op zoek naar een andere locatie”.
Bjorn: “Nu gaat het café gewoon in Het Roze Huis door. Mensen herkennen ons aan onze trui en zo weten ze waar we zitten. Er is heel hard aan getwijfeld, want sommigen wilden liever een eigen plek houden. Maar wij vonden dat als je als holebi in deze tijd Het Roze Huis niet durft binnenwandelen, …”
Van 26 naar 30 jaar
In hoeverre is jullie doelgroep geëvolueerd. Laten we beginnen bij de leeftijd?
Seppe: “De leeftijdsgrens is heel lang 26 jaar geweest, tot 2010. Nu is ze opgetrokken tot dertig. Er is iets voor te zeggen omdat het jeugdwerk in Vlaanderen tot dertig is. Het was ook logisch omdat onze koepel Wel Jong Niet Hetero diezelfde leeftijd hanteert”.
Stijn: “Toch was ook dat een hele discussie, waarbij één van de argumenten was dat het leeftijdsverschil te groot zou kunnen zijn”.
Bjorn: “Momenteel trekken we niet zoveel studenten aan, ook geen tieners. Voor hen is er een heel groot aanbod, waar zij hun weg in vinden”.
Seppe: “Voor tieners is het niet zo simpel om op een avond in de week naar Antwerpen op café te gaan. Dat gaat met ups en downs en is vaak gelinkt aan een paar personen die vaak komen”.
Stijn: “Studenten gaan soms ook terug wonen in de gemeente vanwaar ze afkomstig zijn”.
Gaat ook het ledenaantal met ups en downs?
Bjorn: “De laatste jaren kent het ledenaantal een dalende trend. Ik sta er redelijk positief tegenover omdat je voelt dat de nood kleiner wordt. De mensen die wel nog de weg naar ons vinden, komen vaak uit een ander publiek dan de middenklasse. Het gaat bijvoorbeeld om jongeren met een kwetsbare achtergrond, waardoor ze het moeilijker hebben om anderen te ontmoeten”.
Stijn: “Door het internet en jongeren die vroeger hun coming-out doen, zijn er ook meer diverse manieren om een netwerk uit te bouwen.”
Minder nood aan vorming
Seppe: “Dat wilt niet zeggen dat holebi-zijn nu overal aanvaard is, maar het is wel gemakkelijker geworden om mensen te leren kennen. Vroeger hadden we naast de wekelijkse caféavond ook iedere week een activiteit die afwisselend ontspannend en informatief was. Nu is Enig Verschil meer geëvolueerd naar een ontspanningsvereniging”.
Bjorn: “Inderdaad, we zien dat ook aan het succes van onze activiteiten. Veel informatieve activiteiten doen we niet meer, maar als we een weekend organiseren, breng ik er wel iets van vorming in. Rond coming-out zijn er bijna geen avonden meer, maar voor wie er nood aan heeft, bespreken we dat bij het onthaal. Er komt ook altijd veel volk naar de barbecue. We organiseren ook al voor de vijftiende keer de Homo Top 100. Dat blijft een heel populair evenement”.
Seppe: “Vroeger organiseerden we meer fuiven en alle verenigingen bij elkaar was er wel iedere maand een holebifuif. Dat was keiplezant vroeger. Dat trok heel veel volk. En je wist: om twee uur is het La Bamba en op een hele goede fuif om vier uur nog eens (lacht)”.
Bjorn: “Ja, dat is moeilijker geworden. Iedereen vindt het idee van een fuif goed, maar er zijn weinig mensen die ze mee willen organiseren. Ik denk wel dat er nog een vraag naar is, want het aanbod in holebicafés is sterk gedaald”.
Scholenwerking is een stevige sokkel
Hoe zijn de relaties binnen de ruimere LGBT-gemeenschap?
Bjorn: “De samenwerking loopt heel vlot. Ik heb heel positieve ervaringen met Wel Jong Niet Hetero. Ze geven ons ondersteuning op maat en creatieve oplossingen. Voor onze scholenwerking krijgen we administratieve ondersteuning. We geven vorming in alle jaren van de middelbare scholen. In principe kan dat ook in lagere scholen, maar daarvoor krijgen we geen aanvragen".
Seppe: “Dat was ook al bij ons, die scholenwerking bestaat al heel lang. De bereidheid om erover te praten, vonden wij ook al bij de scholen”.
Bjorn: “Momenteel organiseren we een veertigtal workshops per jaar, in de hele provincie Antwerpen. We komen dan binnen in een klas, vertellen over onze eigen ervaringen en geven wat toelichting bij begrippen zoals LGBT. Het doel is vooral leerlingen te informeren. We planten een klein zaadje en hopen dan dat ze er zelf iets mee doen. Het is ook onze belangrijkste bron van inkomsten waardoor we de andere activiteiten redelijk goedkoop kunnen aanbieden”.
Stijn: “Het is een van de beste werkgroepen. Er zijn voldoende vrijwilligers voor. Wel was ik soms de enige holebi in ons team, zodat ik de enige was als er vragen kwamen naar persoonlijke beleving”.
Bjorn: “Ja, veel hogescholen vragen ons om hun studenten mee in te zetten in onze werking en dan sturen we ze gewoonlijk mee naar scholen. De leerlingen zijn dan verbaasd dat er ook hetero’s de uitleg komen geven, maar ik denk dat het een mooie evolutie is. Het is onze gay-straight alliance. Meestal zijn het leerkrachten in spe”.
Seppe: “Dat was nog niet bij ons. Enkel holebi’s gaven uitleg in scholen en wij probeerden dan een duo van een jongen en een meisje te sturen”.
Projectwerking voor veranderd engagement
Hoe is of was het om coördinator te zijn van Enig Verschil?
Stijn: “Als coördinator moet je de vrijwilligers bij elkaar kunnen houden, door ze te bedanken bijvoorbeeld. Je wil soms meer dan de andere vrijwilligers omdat je er zo sterk mee bezig bent”.
Bjorn: “Ja, je moet ook zien dat je de mensen niet overvraagt. Ik ben nog vrij recent als coördinator. Ik heb voor verandering gezorgd en het is de bedoeling het begin volgend jaar door te kunnen geven. We hebben het systeem veranderd zodat mensen een meer specifiek engagement op zich kunnen nemen. Zo is de projectwerking ontstaan, voor wie bijvoorbeeld één avond wil organiseren".
Stijn: “Een langer engagement doen mensen niet meer zo vaak. Vroeger had je een verantwoordelijke met vier, vijf mensen rond hem en zij organiseerden alle activiteiten. Dat was wel heel zwaar voor die verantwoordelijke”.
Bjorn: “Projectwerking is een goede manier om een eerste taak op te nemen en zo in de vereniging te rollen”.
Een nieuwe toekomst?
Hoe zie je Enig Verschil verder evolueren en dan richt ik mij eerst tot de huidige coördinator?
Bjorn: “De scholenwerking kan in ieder geval op zichzelf blijven bestaan, maar we zouden Enig Verschil moeten kunnen heruitvinden. Mijn grootste betrachting is om er meer jongeren van zestien à twintig jaar bij te krijgen en daarom zoek ik iemand die beter weet wat zij echt nodig hebben. Je merkt vaak dat mensen komen, maar niet meer terugkomen en het is heel moeilijk te weten waarom”.
Stijn: “Wij stuurden dan een mail maar daarop kregen we weinig antwoorden. Wel gebeurde het bijvoorbeeld dat er een nieuw meisje kwam naar een avond maar er geen andere meisjes waren, dus dat kan zeker een verklaring zijn”.
Seppe: “Het imago van Enig Verschil is heel gevarieerd geweest. Los van wat je doet, maakt wat je uitstraalt veel van wie je bereikt. Ik denk dat het een uitdaging is om te kiezen wat je wil zijn”.
En zo kreeg de nieuwe generatie alsnog wijze raad van iemand die absoluut geen schoonmoeder wil spelen… ZiZo feliciteert Enig Verschil met haar 25-jarig bestaan en hoe de evolutie ook verder mag verlopen, wij wensen jullie nog een schitterende toekomst!
Meer info kan je vinden op de website: https://www.enigverschil.be/
De Homo Top 100 vindt dit jaar plaats op 10 november.
Eigen verslaggeving