Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
Vijf queer hoogtepunten van het Pink Screens Film Festival in Brussel
Onze hoofdstad kleurt weer enkele dagen fuchsia: Pink Screens presenteert er van 8 tot 17 november tien dagen lagen het beste van de (vooral) hedendaagse queer cinema.
Het programma is een allegaartje van fictie, documentaires, experimentele en korte- & langspeelfilms. Wij kiezen er vijf must-see’s uit.
Las Herederas
In dit speeldebuut van de Paraguayaanse regisseur Marcelo Martinessi volgen we een bourgeois lesbisch koppel. Chela en Chiquita wonen al jaren samen, maar wanneer die laatste naar de gevangenis moet wegens fraude, komt Chela er alleen voor te staan. Vrouwen vol verlangens voorop in deze knappe film over de herbronning van liefde, maar Martinessi durft ondertussen ook voorzichtig tegen de schenen van de elite te stampen.
Las Herederas is daardoor zowel een portret over sterke vrouwen, alsook een subtiele inkijk op het klassensysteem in Paraguay. De film werd op het filmfestival van Berlijn met twee prijzen bekroond en mag nu ook de eer van Paraguay verdedigen tijdens de Oscarrace van 2019.
Op 8 november om 21u30 in Cinema Nova.
Sauvage
Felix Maritaud, vorig jaar ook te zien in het steengoede 120 Battements par Minute, geeft zich in Sauvage letterlijk en figuurlijk helemaal bloot. In dit regiedebuut van de Fransman Camille Vidal-Naquet wijkt de camera geen seconde van zijn lijf. Net dat lijf is wat zijn personage probeert te verkopen als jonge homoseksuele sekswerker. Regisseur en protagonist schetsen zo samen een expliciete karakterstudie die erg lichamelijk en rauw, maar ook somber is.
Zoals de titel doet vermoeden: dit is geen film voor gevoelige kijkers. Eén specifieke scene – iets met een gigantische butt plug en een bijzonder fysieke test voor de protagonist – zorgde er tijdens de première in Cannes voor dat enkelingen gedegouteerd de zaal verlieten. Gelukkig is Vidal-Naquets film veel meer dan sensationeel voyeurisme. Hij focust niet alleen op de zichtbare blauwe plekken, maar ook op de psychologische littekens tijdens de roekeloze queeste van zijn hoofdpersonage op zoek naar liefde. Maritaud speelt sexy en kwetsbaar; de film breekt taboes, maar dept ook wonden.
Om 9 november om 21u30 in Cinema Nova en op 13 november om 19u30 in Cinema Aventure.
Je, Tu, Il, Elle
Het langspeeldebuut van één van ‘s lands mooiste filmstemmen. Wijlen Chantal Akerman, een pionier van de Belgische cinema, neemt in Je, Tu, Il, Elle (1976) zelf de hoofdrol voor haar rekening. Ze is Julie: een jonge, dolende vrouw met donkere haren en waar we verder weinig over te weten komen. Via drie verschillende episodes ontluikt Akerman alvast de Je’, ‘Il’ en ‘Elle uit de titel – de ‘Tu’ zou op de kijker kunnen slaan, die door de abstracte vertelling ook wordt aangespoord om tussen de lijntjes actief mee te lezen.
Je, Tu, Il, Elle is een mix van performance kunst, minimalisme en cinematografische sensualiteit. De derde episode, een lange vrijscène tussen Julie en haar vriendin is opmerkelijk omwille van de eenvoud: eerlijk, verstild, warm. Zo schoon worden seksscènes amper nog verbeeld.
Op 10 november om 15u in Cinema Nova.
Queer Voices
Een programma op maat van het festival: een gevarieerde ketting kortfilms die een platform geven aan verscheidene stemmen uit het queer spectrum. Van drie bloedeerlijke vignetten van POC queers over een ode aan trans-butches tot radicale porno die kolonialisme en slavernij veroordeelt. Met films uit Frankrijk, Zweden, Chili en de Verenigde Staten is dit een eigenzinnige, mondiale viering van hybride termen zoals gender, identiteit en geaardheid.
Deze afwisselende kortfilmreeks serveert een uitgebreid pallet van verschillende gezichten die de LGBT+ gemeenschap kleuren. Zonder maskers, maar wel barok en kunstzinnig. Eén voor één met een grote middelvinger richting het conservatieve ‘hokjesdenken’.
Op 10 november om 17u in Cinema Nova.
Diamantino
Klare koek voor wie houdt van een Bondesque, maar ook post-kitscherige mash-up tussen sci-fi en detective, met hints naar zowel stille & Sovjet-cinema en heel wat socio-politieke en popcultuurreferenties. De film van Gabriel Abrantes en Daniel Schmidt laat zich niet makkelijk labelen, zoveel is duidelijk.
De Diamantino uit de titel is een Ronaldo van dienst; voetbalicoon en haast metafoor voor zijn natie. Tijdens de belangrijkste match van zijn leven, faalt hij. Zijn carrière keldert van de ene op de andere dag en hij moet op zoek naar een nieuwe zin in het leven. Schmidt en Abrantes gieten dat alles in een bizarre film vol twists. Op een dieper niveau is het ook een scherpzinnige verkenning van de transgressieve aard van het ‘queer verlangen’. Een film die het publiek verdeelt en daardoor niet te missen is.
Op 11 november om 19u30 in Cinema Galeries.
Het volledige programma vind je terug op de website van het filmfestival.
Eigen verslaggeving