Met spijt in ons hart delen we mee dat ZIZO, het (online) magazine van çavaria, er na bijna 30 jaar mee ophoudt. Wil je weten waarom? Je leest er hier meer over. Çavaria blijft via al hun communicatiekanalen inzetten op mooie verhalen en LGBTI+ nieuws. Wil je op de hoogte blijven? Schrijf je dan hier snel in voor de nieuwsbrief van çavaria. |
recensie
Tom of Finland: Een ingetogen biopic over een turbulent leven
2
Eind vorig jaar reeds te zien op het Filmfestival van Gent, vanaf deze week ook in de rest van België. ‘Tom of Finland’ is de recentste prent van Finse regisseur Dome Karukoski en vertelt op een zeer bescheiden manier het meeslepende levensverhaal van de Finse tekenaar Touko Valio Laaksonen (sterk vertolkt door Pekka Strang), wiens erotische schetsen het schopten tot één van de meest iconische beelden van de homocultuur.
Potloodtekeningen van afgetrainde mannen in leren motorpakken, grote zonnebrillen en strakke broeken in weinig verhullende poses: de tekeningen van Touko Laaksonen lieten weinig aan de verbeelding over. En dat is best bijzonder in een periode waarin de herenliefde niet gesmaakt werd en je er zelfs voor in de gevangenis kon belanden. Tom of Finlands erotische werk werd echter wel gesmaakt door liefhebbers, en reisde in de jaren 60 de wereld rond via de post.
Beetje braaf
'Tom of Finland' is best ingetogen als je het turbulente leven van Touko bestudeert, die zich weigerde te schamen voor zijn geaardheid. De film blijft braafjes het levenspad van Touko volgen zonder ooit echt homo-erotische cinema te worden en dat vinden we misschien een beetje jammer: door al die stoute tekeningen blijven we een beetje op onze honger zitten. De sterkste scènes zijn die uit het begin van de film, waarin we zien hoe een jonge Touko tijdens zijn oorlogsverleden worstelt met zijn geaardheid, en hoe hij na de oorlog wanhopig op zoek gaat naar manieren om in contact te komen met andere homoseksuelen.
Touko woont samen met zijn jongere zus Kaija (Jessica Grabowsky) en als ze besluiten een extra huurder in huis te nemen (Veli, gespeeld door Lauri Tilkanen), hebben beiden duidelijk een oogje op de jonge danser. Touko en Veli worden verliefd op elkaar, maar geven elkaar de ruimte om zich te ontwikkelen op artistiek vlak. Op dit moment wordt de film een beetje saaier en kleurlozer, ook al is Touko’s carrière nog maar net begonnen. Voor iemand die zich heel zijn leven lang afgezet heeft tegen een hyperconservatief beleid, wordt Touko heel bedeesd geportretteerd in Tom of Finland.
Aidscrisis in versnelling
Het laatste deel van de film speelt zich af in de jaren 80, tijdens de beginjaren van de aidscrisis. De film probeert in de laatste tien minuten nog te tonen wat Touko’s rol was in deze periode, maar doet dit zo gehaast, dat we geen verdriet voelen om de personages die onder de plotse epidemie lijden. Regisseur Dome Karukoski kiest ervoor om bepaalde levensgebeurtenissen extra in de verf te zetten en andere te snel af te handelen. Dit zorgt ervoor dat je je minder inleeft in bepaalde personages, gebeurtenissen of keuzes, waardoor 'Tom of Finland' een beetje aan de oppervlakte blijft hangen.
Karukoski laat ook bepaalde zaken weg: Touko zou onbeschaamd zijn controversiële liefde voor de nazi’s hebben geuit tijdens zijn leven: “zij hebben immers de geilste uniformen”. Dit wil niet per se zeggen dat hij een fascist was, maar 'Tom of Finland' ontwijkt moeilijke thema’s of vraagstukken en blijft liever een veilige hommage aan de Finse tekenaar.
Kortom, een degelijke, veilige en conventionele biopic over het leven van een baanbrekende kunstenaar die de fetisjistische homoseksuele liefde introduceerde in de mainstream kunst- en eroticawereld. Helaas ééntje die niet lang bijblijft.
Bron:
Eigen verslaggeving
Lees meer over: